Czym jest czyściec?
Jest stanem pośrednim między piekłem a niebem, w którym dusze czynią zadość Sprawiedliwości Bożej, odpokutowując za swoje grzechy. Czyściec nie jest miejscem docelowym dla dusz takim jak niebo lub piekło. Ma on charakter przejściowy. Będzie istniał tylko do czasu oczyszczenia się ostatnich dusz. Większość dusz schodzi z tego świata z bagażem przewinień wobec Boga. Potrzebują się więc z nich oczyścić. Dlatego czyściec świadczy nie tylko o Sprawiedliwości Boga, ale także o Jego wielkim Miłosierdziu.
Gdzie znajduje się czyściec?
Kościół katolicki nie posiada konkretnych informacji, pozwalających na ścisłą lokalizację czyśćca. Przez większość teologów jest umiejscawiany w środku ziemi, blisko piekła, co wydaje się sąsiedztwem całkiem naturalnym. Według niektórych opinii, dolne rejony czyśćca granicza z piekłem.
Jakie dowody potwierdzają istnienie czyśćca?
Wiele osób, szczególnie tych, które są daleko od Boga lub wątpią w życie pozagrobowe, najchętniej zanegowałoby istnienie zarówno piekła jak i czyśćca. Tym czasem rzeczywistość jest bardziej oczywista niż się wydaje. A oto co potwierdza istnienie czyśćca.
- Przesłanka logiczna. Ze względu na Swoje Miłosierdzie i zasługi Jezusa Chrystusa, Bóg stworzył miejsce oczyszczenia dla tych, którzy odchodząc z tego świata nie byli całkowicie wolni od grzechów i kar za grzechy odpuszczone co do winy, ale nie co do kary. Nie zasłużyli sobie na karę potępienia wiecznego, ale do nieba, ze względu na swą niedoskonałość, jeszcze wejść nie mogą.
- Stary Testament. Pośrednie lub bezpośrednie odniesienie do czyśćca można znaleźć w Starym Testamencie, m.in. w Drugiej Księdze Machabejskiej ( 2 Mch 12, 42-45). Kiedy to Juda Machabeusz razem ze swoimi żołnierzami zebrali umarłych, modlili się za nich oraz złożyli ofiarę przebłagalną, „aby dusze zabitych zostały uwolnione od grzechu”. W innym miejscu czytamy o modlitwie za zmarłych, że „ jest to myśl święta i pobożna”. Nasuwa się więc oczywisty wniosek, że chodzi o dusze w czyśćcu, gdyż duszom, które idą do nieba, modlitwy nie są już potrzebne, a skazanym na piekło też już pomóc nie mogą.
Również w Pierwszej Księdze Samuela (1 Sm 31,13) znajdujemy wzmiankę, że po śmierci króla Saula i jego synów, mieszkańcy Jabesz pościli za nich, co potwierdza wiarę w istnienie czyśćca.
- Nowy Testament. O czyśćcu możemy przeczytać m.in. u Ewangelistów: św. Mateusza (5, 25-26) oraz ( 12.32), św. Łukasza (12,58), w Listach Apostolskich: św. Pawła ( 1 Kor 3,15), św. Piotra (3,18-20), św. Jana ( 1J 5,16), a także w Księdze Apokalipsy.
Inny fragment Ewangelii św. Mateusza mówi w przypowieści o karze doczesnej za grzech przeciw miłości bliźniego pośrednio nie tylko o samym czyśćcu, ale o czasie tam przebywania: „Zostałbyś wrzucony do ciemnicy. Zaprawdę powiadam tobie, nie wyjdziesz stamtąd, aż oddasz ostatni pieniążek”.
Mimo, że samo słowo „ czyściec” w Piśmie Świętym nie występuje, to jednak brak słowa nie jest równoznaczne z niewystępowaniem tego co ono oznacza. Ogółem w Starym i Nowym Testamencie wzmianki o czyśćcu występują aż piętnastokrotnie. Dlatego Kościół uznał, że prawda o czyśćcu posiada podstawy biblijne.
- Sobory Powszechne. Sobór Trydencki ( 1545-1563), na którym zatwierdzono dogmat o czyśćcu, stwierdzając, że „ czasowa kara należna za grzechy popełnione musi zostać wynagrodzona albo na ziemi przed śmiercią, albo po śmierci w czyśćcu, zanim zostanie udzielone pozwolenie na wejście do Królestwa Bożego”. Również Sobór Florencki stwierdził, że” istnieje ogień czyśćcowy”. Prawdę o istnieniu czyśćca przypomniał również Sobór Watykański II i zachęcał do modlitwy za zmarłych”.
ul. Szkolna 31
42-320 Niegowa
tel.: (34) 315 10 04
kontakt@parafianiegowa.pl
W niedziele: 7:30, 9:00, 11:00
W dni powszednie: 7:30, 18:00 (17:00)
Przed i w czasie każdej Mszy Świętej