Czego dusza pragnie w czasie od śmierci do czasu pogrzebu?

Duszy skazanej na wieczne potępienie nic nie może pomóc, ani niczego od żyjących  nie oczekuje. Natomiast dusza skazana na czyściec gorączkowo szuka pomocy u żyjących. Nie ma dla niej znaczenia nawet rodzina, jeśli nie może się od nich spodziewać ratunku. Tym ratunkiem jest Msza św. i modlitwa.

Jak opisuje F. Horak, dusza przeżywa wielkie cierpienie z powodu niemożności powiedzenia ludziom, że rozpacz, smutek, kwiaty i łzy jakie ronią, nie przynoszą jej żadnej ulgi a tylko może nią być pomoc duchowa. Widzi swoich najbliższych, jak samolubnie oddają się własnej boleści, a ją skazują na długie cierpienia w czyśćcu.

Jeżeli taka biedna dusza straci nadzieję na pomoc ze strony najbliższych, ostatnie chwile łączności ze światem wykorzystuje na szukanie wsparcia u obcych. Jeśli takie osoby znajdzie, potrafi być bardzo wdzięczna. Swoimi natchnieniami umacnia je w modlitewnej intencji i pozostaje przy nich do ostatniej chwili swojego ziemskiego pobytu.

Czy Kościół katolicki przeciwny jest kremacji zwłok ?

Kościół katolicki konsekwentnie opowiada się za tradycyjnym pochówkiem, aczkolwiek od 1963 roku nie nakłada już kar kościelnych za kremację. Niechęć Kościoła do kremacji swymi korzeniami sięga jeszcze do pierwszych wieków chrześcijaństwa, kiedy to niektórych męczenników palono, a ich popioły żołnierze rzymscy rozrzucali, aby wyszydzić wiarę chrześcijańską w zmartwychwstanie. Przykład Chrystusa ( „ umarł i został pogrzebany”) stanowi podstawę szacunku Kościoła dla ciała zmarłego.

W 2011 roku w kościołach odczytano list Episkopatu Polski odnoszący się do tego problemu. Mówiono w nim ( podajemy za portalem Senior.pl), że Kościół nie potępia zwyczaju spopielania zwłok, ale uznaje go za schedę po zwyczajach pogańskich, w związku z czym lepiej wybierać grzebanie  ciał zmarłych w sposób tradycyjny, czyli w ziemi. Episkopat zaznacza jednak, że nie chodzi tutaj o zakazy, ale wierność dochowania tradycji. Samą kremacje  dopuszczono do obrządku już w latach 60. XX wieku. Problem stanowi więc jedynie sama uroczystość. Popierany przez Kościół model żegnania bliskich zakłada, że w pierwszej kolejności powinna się odbyć Msza św. nad trumną z ciałem zmarłego, a po niej dopiero nastąpić powinien proces spopielania i złożenie urny na cmentarzu. Prawo kanoniczne dopuszcza dwa podstawowe przypadki odprawiania mszy pogrzebowej nad urną z prochami zmarłego: pierwszy dotyczy sytuacji, gdy śmierć nastąpiła za granicą, drugi, gdy na  pogrzeb rodzina musi przybyć z daleka. W przypadku, gdy Msza św. została odprawiona nad trumną z ciałem zmarłego, następuje pożegnanie ze zmarłym i kremacja zwłok. Następnie odbywa się tradycyjny pochówek, podczas którego urna z prochami zostaje złożona do istniejącego grobu lub w kolumbarium. Aby poddać ciało zmarłego kremacji, potrzebne są dwa dokumenty: odpis aktu zgonu oraz pisemna zgoda zmarłego lub jego rodziny na spopielenie szczątków.

Parafia Katolicka
p. w. św. Mikołaja B.W.
w Niegowie

ul. Szkolna 31

42-320 Niegowa

tel.: (34) 315 10 04

kontakt@parafianiegowa.pl

Nr konta parafii

Godziny Mszy Świętej

W niedziele: 7:30, 9:00, 11:00

W dni powszednie: 7:30, 18:00 (17:00)

Spowiedź

Przed i w czasie każdej Mszy Świętej